Aste honetarako, Alaitzek didaktikako klase berezia
prestatu digu.
Lehenik eta behin, "Moshe Feldenkrais-Maestro de
la postura" bideoa ikusi dugu. Eta hau oso polita iruditu zait, hona hemen
ikusgai:
Bideo hori ikusi ondoren, aste honetarako etxean ikusi
beharreko " Lóczy, un hogar para crecer" pelikulari buruz hitz egin
dugu.
Pelikula hau zertan datzan aipatu aurretik, gustatuko
litzaidake hemen eskuragarri ustea ikusi nahi duen edonorentzat:
Aipatu beharra dago, pelikula hau ikustea errazagoa
egiteko, zenbait galdera genituela erantzuteko.
Hasteko, pelikularen hasieran, haurtzaindegi hori,
berezia dela aipatu behar da, bertako haurrak, guraso gabekoak edo abandonatuak
direlako.
Pelikularen zati hori ikusita soilik, zer espero dudan
ikustea galderari hau erantzungo nioke: Haur eskola berezi horretan egiten
diren gauzak ikustea espero dut. Nola funtzionatzen duen, nola iristen diren
umeak bertara eta ze aurrerapauso izaten dituzten.
Irakasleek lan egiteko era berezi bat dute, haur
bakoitzari bere denbora ematen diote, eta egitera doazena, tonu egoki baten
kontatzen diote haurrari, modu honetan, haurren badakite noiz den haien txanda.
Pelikulan esaten den bezala "La niñera le habla
para ayudar a descifrar su cuerpo y conocer el mundo".
Mirimena da Loczy deskubritu zuena, honek esan:
"Los cuidados de Loczy aportan a la humanidad" , "U cuerpo
maltratado ya no puede pensar"...
Irakasle batek, 3 urterarte bere ikaslea izandako 22
urteko mutila ezagutzen du. Mutil hau, hiru urterarte irakasle horrekin egon
zenez, bere hitzetan sentimendu maternala dauka berarekiko, azken finean, bere
bizitzako lehenengo etapan egunero berarekin egoten zen pertsona zelako.
Irakasle hauen lana beharrezkoa denez, eta
prestakuntza berezia behar dutenez, klase bereziak jasotzen dituzte Loczyn lan
egin nahi dutenek.
Niri, irakasleak prestakuntza berezia jasotzea, egia
esan, oso ondo iruditzen zait, azken finean, haurrak era berezi baten tratatzen
dira, eta horretarako beharrezkoa da haurrekin egon aurretik, panpinekin
ikastea, horrela gero haurrekin daudenean akatsik ez egiteko.
Horrez gain, txundigarria da, irakasleen artean
daukaten errespetua. Pelikularen amaieran, neskatila batekin dituzten
zailtasunen inguruan hitz egiten dute eta iritzi desberdinak agertzen dira,
baina ahala eta guztiz ere, errespetuz jokatzen dute une oro.
Horrela amaitzen da pelikula, eta nahiz eta zati
batzuk ikusteko zertxobait aspergarriak iruditu, edonori gomendatuko nioke
ikustea, bertatik gauza asko ikasteko aukera dugulako.
Pelikulaz hitz egiteaz gain, irakasle mota desberdinei
buruz ere hitz egin dugu, hona hemen klasean aipatutako batzuk:
- Bere eta ikasleen hazkuntza integralarekin konpromisoa
dutenak
- Zailtasunen blokeoan norberaren ahalmen eta ardurei
begira itzultzen dizkiotenak
- Askotariko irakaskuntza-ikaskuntza esperientziak
izan dituztenak eta oraindik ere dituztenak
- Gehiago dakitenean, ikasleek gutxiago dakitela
ohartzen direnak
Horrez gain, guk, etorkizuneko irakasle gisa, erronka
bat jarri behar diogula gure buruari ere aipatu dugu:
"konfort-zonalde"tik "ikaskuntza zonalde"ra ateratzea.
Guazak modu desberdinetan egiten ausartu behar gara:
-Testuinguru berrietan ikasi
-Hizkuntza mota desberdinak erabiliz
-Besteekin eta besteengandik
-Esperientziatik irakatsi, zentzutik, emoziotik,
ezagutzen dudan horretatik eta ezagutzen ez dudanetik.
Gaurko klasearekin amaitzeko bideo txiki bat ikusi
dugu, Izaskun Caminasena. Hau, 24urterekin praktikak egitera joan eta bere
aitarekin grabatutako abestiaren bideoa topatu zuenez, konexio bat egin zuen,
horrela, haurtzarora itzuliz.
Hona hemen bere bideoa ikusgai:
Klase hau asko gustatu zaidala aipatu beharra daukat,
gainontzekoekiko ezberdina izan denez, gauza asko egin ditugulako.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina